ชาว Pantip เตือน! [7] เรื่องที่ควรรู้ก่อนตัดสินใจไปทำงานที่ออสเตรเรีย

อยากจะไปทำงานก็ต้องขอวีซ่าทำงาน ซึ่งก็จะต้องเป็นงานที่ใช้ความสามารถสูง การไปทำงานต่างประเทศ ไม่จำเป็นที่จะต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย ถ้ามีนายจ้างในประเทศนั้นรับรองขอวีซ่าทำงานให้ แต่ไม่ใช่เป็นเรื่องง่ายเลย ที่จะหานายจ้างในประเทศนั้นได้ ถ้าไม่มีความสามารถเพียงพอ

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

การจะมาทำงานร้านอาหารไทยในออสเตรเลีย คุณแม่หนูต้องมาด้วยตำแหน่งเชฟเท่านั้น จึงจะขอใบอนุญาตทำงานได้  (ต้องมีนายจ้างสปอนเซอร์วีซ่าทำงาน) ตำแหน่งอื่น เช่นล้างจาน หั่นผัก เสิร์ฟ ไม่สามารถขอวีซ่าทำงานได้ค่ะ

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

ต้องมีวีซ่าไปเรียนถึงจะได้ชั่วโมงทำงานครับ

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

– ภาษาอังกฤษพอได้ไหม (ทุกวีซ่าทำงานต้องมีผล ielts 4.5 ขั้นต่ำ)

– คุณมีทักษะในสายอาชีพขาดแคลนไหม (พร้อมวุฒิ หรือ/และหนังสือรับรองประวัต การทำงานจากนายจ้างคนเก่า)

– อายุยังไม่เกิน 45

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

– อายุเกินสามสิบ ก็คงต้องลงวีซ่า นร ค่ะ แต่ทำงานได้ 40 ชม/สองสัปดาห์ ต้องมีเงินลงทุนคือค่าเทอม

– สกิลที่ขาดแคลนของออส พวก พยาบาล วิศวะ หมอ เชฟ จขกท คงไม่เข้าเกณฑ์ คงขอวีซ่าทำงานไม่ได้ค่ะ

– หรือจะขอวีซ่าทำงาน จากสปอนเซอร์ก็ยังไม่ได้อีก เพราะภาษายังไม่ดี

– วีซ่าเกษตรมีค่ะ แต่เขาไม่ได้ออกให้คนไทย ใครบอกมีคนไทยสมัคร หลอกทั้งนั้น

สรุป ต้องกลับไปเตรียมตัวฝึกภาษาแล้วหาทางหาวีซ่ามาออสค่ะ ออสเตรเลียไม่ใช่ใครอยากมาก็มา จะมาก็ต้องมีวีซ่า แล้วไม่ใช่วีซ่าทุกตัวจะทำงานได้ค่ะ ต้องมีสกิล ทำงานในอาชีพที่ขาดแคลนในออส ไม่งั้นเขาก็เอาคนที่นี่ทำงานเองดีกว่าค่ะ

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

ผมเคยเรียนป.โทที่ออสเตรเลีย เรียนจบกลับไทยก็มาทำงานโกยเงินเข้าออสเตรเลียไปน่าจะหลายล้านเหรียญแล้ว แต่ผมกลับไปทำงานที่ออสเตรเลียไม่ได้ เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะทักษะและประสบการณ์ทำงานของผมมันไม่ขาดแคลนในออสเตรเลีย คำถามที่คุณต้องตอบให้ได้ก็คือ ทักษะที่คุณมีมันขาดแคลนมั้ยในออสเตรเลีย คุณมีอะไรดีที่ออสเตรเลียเค้าต้องรับคุณไปทำงาน

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

ถ้าทำงานตามที่กฎหมายกำหนด คือยี่สิบชั่วโมงต่อสัปดาห์ อย่างมากก็ได้แค่พอค่ากินอยู่ (อยู่แบบประหยัดสุดๆๆๆ ) จะให้ได้ค่าเล่าเรียนด้วยนั้น ยากค่ะ

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

ที่นี้ การจะมีเงินเก็บมันอยู่ที่รายจ่ายตามนี้ค่ะ หลักๆ เลย คือค่าเช่าบ้าน ที่นี่การอาศัยอยู่ของนักเรียนไทยก็จะมีให้เลือกตั้งแต่ อยู่แบบนอนห้องนั่งเล่น* แชร์ห้อง** แชร์บ้าน*** หรืออยู่คนเดียว

*นอนห้องนั่งเล่น ตามชื่อเลยค่า เจ้าของห้องอาจจะมีการกั้นเป็นสัดส่วนเท่าที่จะทำได้หรืออาจจะไม่มีเลย เปิดโล่งปล่อยฟรี อากาศถ่ายเทมาก555 นิยมปล่อยเช่าสำหรับห้องในเมืองค่ะ เพราะค่าเช่าแสนโหดนั่นเอง ในเมืองค่าเช่าห้อง 1 ห้องนอน ตกประมาณ 1,500 ดอล/เดือนค่ะ ราคาห้องนั่งเล่นอยู่ราวๆ 400-600 ต่อเดือน โชคดี ได้รวมบิลถ้าไม่รวมก็คิดจ่ายตามจริงค่ะ

**แชร์ห้อง คือ อาจจะอยู่บ้าน หรือ อพาร์ทเม้นท์ ที่มีหลายห้อง ซึ่งในหนึ่งห้องอยู่เกิน 1 คน พูดง่ายๆ คือนอนร่วมกับคนอื่นค่ะ คนละเตียงแต่นอนในห้องเดียวกัน ค่าเช่านี่ค่อนข้างไม่แน่นอนเพราะขึ้นอยู่กับว่า ค่าเช่าห้องเท่าไหร่ เจ้าของห้องคิดหารยังไงค่ะ น่าจะอยู่ราวๆ 450-600 ต่อเดือน ต่อคน (ห้องในเมืองนะคะ)

***แชร์บ้าน คือ  อาจจะอยู่บ้าน หรือ อพาร์ทเม้นท์ ที่มีหลายห้อง ซึ่งในห้องนอนเราอยู่แค่คนเดียวค่ะ ก็จะแพงขึ้นมาตามความสะดวกสบายค่ะ ในเมืองอยู่ที่ประมาณ 1,000 ดอลต่อเดือน นอกเมืองอยู่ที่ประมาณ 550-800 ดอลต่อเดือน ราคาค่าเช่าก็แตกต่างกันไปตามปัจจัยต่างๆ คือ โลเคชั่น ยิ่งใกล้เมืองมาก ยิ่งแพง หรืออาจจะไม่ใกล้เมืองแต่ใกล้ตลาด เป็นแหล่งคนรวยอยู่ ปลอดภัย เดินทางสะดวก ความเก่า-ใหม่ของห้อง

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ

หาเมียค่าจะง่ายกว่าค่ะ เพราะถ้าจะทำวีซ่านักเรียน ต้องมีเงินประมาณ ล้านบวก แต่ถ้ามีเงินสัก 6 ล้านบาท ลองดูวีซ่านักลงทุน อาจจะทำบริษัทซ่อมไฟหรือประปาได้

คลิก! อ่านกระทู้ต้นฉบับ